درباره ما - کانون بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی دزفول

معرفی کانون

تاریخچه کانون
کانون بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی شهرستان دزفول با شماره ثبت ۵۰۱ از سال ۱۳۷۳ در شهر دزفول فعالیت خود را آغاز و بازنشستگان شهرهای سالند، صفی آباد، شمس آباد، میانرود، امام، چغامیش، شهیون، حمزه، سیاه منصور، جندی شاپور، منتظران و ..... و نیز شهرک‌های حومه شهرستان را تحت پوشش دارد.
کانون شهرستان دزفول از بدو تاسیس ابتدا با ۵ عضو هیئت مدیره و ۲ بازرس کار خود را آغاز نمود و با گذشت زمان، روز به روز به تعداد بازنشستگان و مستمری بگیران اضافه گردید. که هم اکنون با تعداد حدود ۲۴۰۰۰ بازنشسته و براساس تغییرات در اساسنامه مصوب وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی و ظرفیت آماری موجود تعداد اعضای هیئت مدیره به ۷ عضو هیئت مدیره و ۲ بازرس افزایش پیدا کرده است.
چندین هیئت مدیره تاکنون در کانون فعالیت داشتند که در پایه گذاری و شکل گیری آن نقش موثری داشته اند و امروزه به عنوان پیشکسوتان کانون بازنشستگان شهرستان محسوب می گردند.
تاریخچه‌ای کوتاه از شهرستان دزفول
دِزفول شهری است در جنوب غربی ایران، سی‌ویکمین شهر پرجمعیت کشور و مرکز شهرستان دزفول است که با مساحت نزدیک به ۴۷۶۲ کیلومتر مربع در کنار رودخانه دز و در بخش‌های جلگه‌ای استان خوزستان واقع شده است .
از لحاظ وسعت دومین شهر بعد از اهواز در استان می‌باشد که از سمت شمال به استان لرستان و از سمت شرق به شهرستان مسجد سلیمان و استان چهار محال بختیاری و از شمال غربی به شهرستان اندیمشک و از جنوب به شهرستان شوشتر و اهواز و از سمت غرب به شهرستان شوش محدود می‌گردد.
دزفول در دامنه‌های زاگرس میانی جای دارد و پیشینه تاریخی آن به زمان ساسانیان بازمی‌گردد ولی پیش از ساسانیان هم آباد بوده و بخشی از سرزمین‌های امپراتوری‌های ایلام و هخامنشیان به شمار می‌رفته‌است.
فرهنگ مردم دزفول را می‌توان آمیزه‌ای از فرهنگ کهن خوزستان دانست. مناطق اطراف دزفول در حدود ۵۰۰۰ سال زیستگاه مردم این نواحی بوده است.
دزفول از شهرهایی است که نقش وسیعی در پیروزی انقلاب اسلامی ایران داشته است. همچنین دزفول در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بارها مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار گرفت و از خودگذشتگی‌های این مردم و همچنین اهدا کشته‌های -فراوان این شهر خبرساز شد. ویرانی‌های ناشی از جنگ تحمیلی اکثراً در سال‌های بعد از ترمیم شده است ولی هنوز آثاری از آن دوره برجای مانده است. مقاومت‌های مردم این شهر موجب شد تا دزفول در این دوره به شهر استقامت و پایتخت مقاومت ایران معروف گردد.
جاذبه های طبیعی: آبشار شوی، دریاچه شهیون، تفریگاه ساحلی دز، پارک ملی دز و سالن کوه که شامل جاذبه های کم نظیر سیاه چاله، دشت لاله‌ های واژگون و غارها و چشمه‌ هاست. و ........
جاذبه های تاریخی: پل قدیم، آسیاب‌های آبی دزفول، مسجد جامع دزفول، بازار قدیم دزفول، آرامگاه یعقوب لیث صفاری، تپه‌ های چغامیش، شهر باستانی جندی شاپور و دانشگاه جندی شاپور، شهر باستانی ایوان کرخه، مجموعه تاریخی شاه رکن‌الدین و خانه تیزنو و ........ اشاره کرد.
اقتصاد
کشاورزی: مرکبات به خصوص پرتقال و صیفی جات و گل و گیاه به ویژه رز و مریم
دشت پربار دزفول و گذر رودخانه‌ های پرآبی مانند دز و کرخه سبب شده که بیشتر فراورده‌های کشاورزی مانند گندم، جو، برنج، دانه‌های روغنی، چغندر، مرکبات، صیفی جات، گیاهان زینتی و پرورش انواع دام و طیور و آبزیان به شیوه مدرن انجام می‌شود.
صنایع دستی: ابزارهای دست‌ساز چوبی مانند زیرقلیان، قلیان، شمعدان، چوب لباسی، نمکدان و… از سازه‌های دستی شهرستان دزفول به‌شمار می‌آیند. کار روی فلز شامل ورشوسازی، قلم‌زنی روی زر و سیم و زرگری و نیز نمدمالی، خراطی، کپوبافی و گیوه دوزی رواج دارد.
قلم نی دزفول، یکی از کالاهای مهم تجاری است که از سیصد سال قبل در دزفول کشت می‌شود و به عنوان مرغوب‌ترین قلم نی در سطح ملی و جهانی شناخته می‌شود.
چرائی تشکیل کانون ها
وجود تعداد واحدهای صنعتی و تولیدی و صنعت کشاورزی ، این شهر کارگرخیز محسوب می گردد و به تبع آن شهرستانی مهاجر پذیرو اشتغال زا در بین شهرهای استان است.
سالیانه جمع کثیری از کارگران شاغل در کارخانجات و واحدهای صنعتی و تولیدی به افتخار بازنشستگی نائل می گردند که در حال حاضر جمعیت بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان دزفول به بیش از ۲۴ هزار نفر رسیده است که در نوع خود یکی از بزرگترین تشکل کارگری در استان قلمداد میگردد و جامعه هدف روزانه جهت دریافت خدمات به این کانون مراجعه می نمایند.
اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی و اداره سازمان تامین اجتماعی شهرستان دو نهاد نظارتی بر کانون کارگران بازنشسته و مستمری بگیران تامین اجتماعی شهرستان دزفول است.
در اجرای اصل ۲۹ قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی و ماده ۱۳۴ قانون کار کارگران بازنشسته که قبل از بازنشستگی طبق مقررات قانون کار در واحدهای کارگری صنعتی و تولیدی و سایر بنگاه های اقتصادی اشتغال بکار داشته اند و براساس دستورالعمل ها و بخشنامه های جاری بازنشسته شده باشند می توانند نسبت به تاسیس کانون کارگران بازنشسته در شهرستان یا استان خود در سطح کشور اقدام نمایند. این کانونها وظیفه پاسخگویی به نیازها و ارائه خدمات به جامعه کارگران بازنشسته و مستمری بگیران را به عهده دارد.

سازمان تامین اجتماعی به عنوان سازمانی بین النسلی که اندوخته بیمه پردازی بازنشستگان درآن ذخیره گردیده، وظیفه پرداخت مستمری ها را به عهده دارد و تامین خدمات درمان بازنشستگان تامین اجتماعی در مراکز درمانی ملکی سازمان تامین اجتماعی به عهده مدیریت درمان این سازمان است.
لزوم تشکیل کانون های بازنشستگی براساس همان ماده ۱۳۴ در اجرای دستورالعمل مصوب مورخه ۱۲/۰۸/۱۳۷۲ وزیر کار و امور اجتماعی به منظور پیگیری مطالبات و برخورداری از تامین امکانات و خدماتی از نظر بازنشستگی – از کار افتادگی ، خدمات بهداشتی و درمانی، مراقبتهای پزشکی – بیمه های مکمل درمان ارئه خدمات رفاهی، سفرهای زیارتی، تسهیلات کم بهره و آسان، انعقاد قرارداد با شرکت های بیمه ای – فروشگاهها و بنگاههای اقتصادی جهت ازائه خدمات نقد و اقساط یا تمام قسط با کسر از حقوق بازنشسته است.
کانون بازنشستگان تامین اجتماعی یک تشکل مردم نهاد (NGO) است و ردیف بودجه دولتی ندارد و منابع مالی آن از محل ۱ درصد حق مسکن واریزی توسط بازنشستگان و کارمزد بیمه تکمیلی و سایر پوشش های بیمه ای تامین می گردد که صرف هزینه های جاری کانون می گردد، به همین جهت ارائه خدمات از ناحیه منابع مالی کانون امکان پذیر نیست و حداقلی می باشد.
شاغلین در تمام سازمان ها، نهادها، واحدهای صنعتی، تولیدی، کارگری از تمام امکانات خدمات حق ماموریت، اضافه کاری مزایای موردی و پاداش تولید و غیره برخوردارند این نیروی شاغل هنگامیکه بازنشسته می گردد تمام این مزایا و امتیازات از او سلب می گردد و تنها مستمری بازنشستگی که در پایان هر ماه از ناحیه سازمان تامین اجتماعی به او پرداخت می گردد و به جای می ماند.
کارگران بازنشسته تامین اجتماعی از سوی دولت پشتیبانی و حمایت نمی گردند و این در حالی است که بازنشستگان خدمات کشوری علاوه بر حمایت و پشتیبانی از ناحیه دولت و استفاده از بودجه کشور از ناحیه ادارات و سازمانهای سیاسی-اجرائی خود نیز حمایت می شوند و از امکانات و خدمات رفاهی این نهادها برخوردارند.
لرزوم ایجاد کانون‌های بازنشستگان تامین اجتماعی پاسخگوئی به دغدغه ها و مشکلات کارگران بازنشسته و پیگیری مطالبات آنان از طریق مجاری قانونی و مراجع ذیصلاح است.
روزانه دهها بازنشسته جهت دریافت خدمات درمانی، معیشتی، مالی و اداری به کانون بازنشستگان مراجعه می‌نمایند. این در حالی است که ۶۵ درصد از جامعه هدف، حداقل بگیرند و دریافتی آنها زیر حداقل مزد است!
کانون بازوی سازمان تامین اجتماعی در پاسخ به نیازهای مستمری بگیران است، در واقع کانونها در امر پاسخگویی، به کمک سازمان تامین اجتماعی آمده اند. اقتضای شرایط سنی و شرایط دشوار موجود اقتصادی بازنشستگان، و پایین آمدن توان خرید آنها، مشکلات درمانی و تامین مایحتاج، آنان را با مشکل مواجه نموده است. با همکاری و هم اندیشی اعضای هیئت مدیره کانون بازنشستگان استان و شهرستانها تدابیری اتخاذ گردیده تا با انعقاد قرارداد بین کانون و شرکت های بیمه‌ای و فروشگاه‌ها – بازنشستگان بتوانند کالاهای خانگی – بیمه ماشین آلات تهیه مواد غذایی – لوازم خانگی خود را به صورت نقد و اقساط و با کسر از حقوق انجام دهند که یک رضایتمندی نسبی ایجاد گردیده . امروزه کانونها به عنوان نیاز ضروری و محل مطالبه گری بازنشستگان مبدل گردیده و برای جامعه هدف حائز اهمیت است.